Natuurjournaal 29 april 2021

De oeverzwaluwen keren nu massaal terug uit Afrika. Ze zijn meteen begonnen met het graven van hun nesten. Dat doen ze meestal in steile oevers langs rivieren, of gewoon ergens anders waar een steile zandhoop ligt. Het is wel belangrijk dat er wat leem of klei in zit, anders storten de gangen in. Een nestgat kan wel meer dan een meter diep zijn. Daarachter zit dan nog de nestholte. Veel gangen betekent veel gaten in de wanden. Je kunt een zwerm oeverzwaluwen er al kwetterend voor zien vliegen. Hoe ze toch altijd hun eigen nestgat weten te vinden? Bij rivieren kan het soms rampzalig aflopen. Als het water onverhoopt toch een keer sterk stijgt, worden de wanden, soms met nesten en al, weggespoeld. Dan moeten ze opnieuw beginnen. Hopelijk gebeurt dat dit jaar niet.

Fazanthanen zijn nu op hun mooist en dat laten ze horen ook. Op een verhoging, of gewoon ergens in het veld, staan ze te schreeuwen en wild met hun vleugels te wapperen. Laat de dames maar komen! Als een fazanthaan in een gebied zit waar niet genoeg vrouwtjes zijn – een haan kan makkelijk een harem van vier vrouwen hebben – dan moet hij daar wel wat voor doen. Andere hanen maken hem het leven zuur en er ontbranden steeds gevechten. Het gaat er soms hard aan toe en de verliezer verliest vaak ook de nodige veren. Ze gaan tegenover elkaar zitten, schudden met de kop, houden hun staarten omhoog, springen tegen elkaar op en maken de gekste geluiden. De verliezer wordt van het terrein verjaagd, maar zal zeker voor een volgende poging terugkomen. Als je nu twee fazanthanen ergens ziet, sta dan eens stil. Wellicht ben je getuige van dit mooie schouwspel.

Tekst: Mike Hirschler, IVN
Foto’s: Mark Zekhuis, Saxifraga; Mike Hirschler, IVN