Stinzenflora, pracht van verre dicht bij huis

Bericht uitgegeven door FLORON op [publicatiedatum]

Sommige plantensoorten hebben iets extra’s waardoor ze bij een groter publiek in de belangstelling staan. Orchideeën behoren daar bijvoorbeeld toe, maar ook stinzenplanten zijn bijzonder populair. Bezoek nu een ‘stins’, ‘state’ of ander landgoed en je weet meteen waarom.

De populariteit van stinzenplanten is ongetwijfeld mede een gevolg van hun vroege bloeitijd. Als we na een lange winter hard toe zijn aan een voorjaar vol nieuw leven, worden we onthaald op een kleurrijk tapijt van felgekleurde bodembedekkers. De omgeving waarin we ze aantreffen - statige landgoederen met kastelen en landhuizen, villawijken en pastorietuinen – geven ook de planten wat voornaams. Dat klopt ook wel, want veel van deze soorten zijn lang geleden uit het buitenland hierheen gehaald om de chique buitenplaatsen ‘aan te kleden’ en te pronken met exotische gewassen.

Toch treffen we stinzenplanten niet alleen op deze door de mens aangelegde en later deels verwilderde groeiplaatsen aan. Sommige soorten zijn alleen regionaal als stinzenplant te beschouwen, maar komen elders in ons land op een meer natuurlijke standplaats voor. Wat die gebieden gemeen hebben is ondermeer de aanwezigheid van een humusrijke en losse, maar ook kalkrijke bodem. Dat is ook de reden dat we verschillende ‘stinzenplanten’ eveneens aantreffen in loofbossen aan de binnenduinrand, langs rivierdijken en in Zuid-Limburg.

Een van de soorten die veel in stinzenmilieus voorkomt, maar ook daarbuiten regelmatig is aan te treffen is Vingerhelmbloem (Corydalis solida). Deze soort behoort tot de klaproosfamilie, al zie je dat aan de bloembouw niet af. De roodpaarse bloemen zitten in trossen bijeen. Heel af en toe tref je ook een witte vorm, net als bij de verwante - maar zeldzamer - Holwortel (Corydalis cava). Holwortel onderscheidt zich van Vingerhelmbloem door de meestal holle wortelknol, maar gelukkig kun je beide soorten ook uit elkaar houden aan de hand van de vorm van het schutblad (aan de voet van elk bloemsteel). Deze zijn bij Holwortel gaafrandig en bij Vingerhelmbloem handvormig ingesneden. Hándig dus zo’n kenmerk, net als die Nederlandse naam.

Tekst en foto: Wout van der Slikke, FLORON