Blako-tijd

Bericht uitgegeven door SOVON op dinsdag 30 september 2008

De blaadjes vallen van de bomen en dat stemt bij menigeen tot treurnis. De herfst is ingetreden en niet iedereen kan daar goed mee overweg. Hoe anders verwelkomen vogelaars de herfst. Immers,  de komende weken, weer of geen weer, gaat eenieder op zoek naar leuke en bijzondere najaarssoorten zoals de bladkoning.

Veel vogelaars boeken in deze weken van het jaar een tripje naar een van de Waddeneilanden want daar gebeurt het. Met een beetje mazzel en goed speurwerk, levert een struintocht wellicht een bladkoning, sperwergrasmus of dwerggors op. Soorten waar u misschien nog nooit van gehoord heeft, maar de echte cracks die maken er een sport van om deze soortjes te vinden. Daarvoor gaan ze bij voorkeur naar de eilanden want door de ligging ervan zijn daar juist die zeldzame soorten te vinden.

De meest voorkomende van de drie, de bladkoning, lijkt een beetje op een goudhaan. Hij heeft ook van die leuke streepjes op de vleugels, maar hij is nog bijna rustelozer dan de iets kleinere goudhaan. Kenmerkend van de bladkoning is zijn tsoIEST-geluid dat wel een beetje lijkt op een zwarte mees. Bladkoningen trekken vaak samen op met mezen en tjiftjaffen en begeven zich graag boven in abelen, eiken of andere loofbomen.

Langs de kust, dus ook op de eilanden,  heeft u  het beste kans op een bladkoning, maar de laatste jaren worden ze ook steeds vaker in het binnenland gezien. Zo werd er recent een in Wageningen waargenomen en afgelopen weekend in Limburg. Het is de moeite waard om een grote groep mezen en andere zangertjes nauwkeurig af te speuren op een blako, zoals hij door vogelaars liefkozend wordt genoemd.

Tekst: Harvey van Diek, SOVON
Foto: Charles Lam, Flickr, Creative Commons Attribution ShareAlike 2.0 License