Natuurjournaal 21 mei 2024

Parelmoervlinders zijn vernoemd naar de parelmoerachtige vlekken op hun ondervleugels, en sommige zijn als parels zo zeldzaam. De veldparelmoervlinder was in 1995 zelfs helemaal verdwenen uit Nederland! Maar ze zijn teruggekomen, eerst in Zuid-Limburg en later ook in Noord-Brabant en Zuid-Holland. Het zijn echte warmteliefhebbers die alleen vliegen als de zon schijnt. Wat dat betreft zit de klimaatverandering ze mee in Nederland. Verder houden ze van schrale graslanden met veel bloemen, de vlinders lusten namelijk flink wat nectar. Composieten zoals knoopkruid, margriet, biggenkruid en muizenoor worden nu druk bezocht. Ze vliegen maar kort en in één generatie, tot half juni. Daarna komen de rupsen uit het ei. Die eten van smalle weegbree – een algemene plant – maar zijn verder prinsesjes op de erwt die een specifiek microklimaat nodig hebben.

De gele bloemen van muizenoor zijn er al de hele maand, en gewoon biggenkruid staat nu ook in bloei. Als je niet goed kijkt, zou je ze zomaar voor paardenbloem kunnen uitmaken. Maar niet alle gele bloemen zijn een paardenbloem, er zijn nog veel meer gele composieten. Met dit overzicht kun je vijf kleine ‘paardenbloemen’ herkennen. Muizenoor is daar dan weer niet mee te verwarren, haar bladeren zijn spatelvormig of rond met viltige haren aan de onderkant. Net grote, zachte muizenoren. Ze lijkt wel heel veel op oranje havikskruid, maar eenmaal in bloei is die makkelijk herkenbaar: de bloem is knaloranje!

Tekst: Nienke Lameris, Nature Today 
Foto's: Kars Veling, De Vlinderstichting; Hans Dekker, Saxifraga