Wolf in het theater

Het is donker in het bos. Langzaam wordt het stiller en stiller. Er doemt iets op in de verte, het sluipt nader en nader. Een fors figuur. Een takje kraakt. Iets glimmert. Wat? Wolvenogen?

Aan de zijkant van het podium komt natuurfilmer Cees van Kempen op. Hij was het, bepakt en bezakt met zijn cameraspullen. Drie jaar lang was hij ermee in het bos, werkend aan zijn wolvenfilm. Nu betreedt hij de toneelvloer met een vervolg. In een multimediale voorstelling vertelt hij over de avonturen die hij met de wolven beleefde in het veld. “Eigenlijk zou iedereen het verhaal moeten horen en zien, ook degenen die twijfel hebben over de terugkeer van de wolf.” 

“Ik stook niet,” zegt Van Kempen. “Maar ik weerleg wel sprookjes. Nee, wolven huilen niet alleen bij volle maan. En wolven zijn echt niet het gevaarlijkste dat je kan tegenkomen in het bos. Ik ben banger om tussen een moederzwijn en haar biggen terecht te komen. En wat dacht je van teken? Doodeng. Vallend hout na een storm. En vergeet niet dat er jaarlijks wereldwijd vijftienduizend mensen omkomen door de bliksem en gemiddeld nul door wolven.”

Niettemin is het spannend dat wolven na honderdvijftig jaar terug zijn in de Nederlandse natuur. Wat gaat het effect zijn van de wolf? Het leven van de vos, de das, de herten, de reeën en het wild zwijn is in elk geval spannender geworden. En het bos veert op nu de kringloop van leven en dood sneller gaat nu er weer grote roofdieren rondlopen.

“In de voorstelling vertel ik over hoe ik op een nacht doorhad dat de wolven een prooi hadden. En wat daar dan allemaal op af komt! Een leven! Uiteindelijk wordt zo’n kadaver een mini-eilandje voor biodiversiteit. En dan een paar dagen later een stukje verderop weer zo'n eilandje, en weer.” 

Met 60.000 bezoekers was ‘Wolf’ vorig jaar de best bezochte non-fictie film. In de familievoorstelling waarmee Cees van Kempen nu in het theater staat, vertelt hij over het maken van de film, over hoe het is om in het bos te leven in een camouflagetentje, over het leren kennen van de wolvenfamilies en ze te filmen. Hij laat nog niet eerder vertoonde beelden zien en met bijzondere geluidsopnamen neemt Van Kempen de kijkers mee in de donkere nacht. Horen we daar de nachtzwaluw? De oehoe? Veilig in je theaterstoel kom je zo dicht bij de natuur die met de terugkeer van de wolf weer een tikje wilder is geworden. Er valt bovendien genoeg te lachen, Van Kempen spaart zichzelf niet en laat de nodige bloopers zien. "In drie jaar filmen gaat natuurlijk ook het van alles mis. Al heeft dat ook weer onverwachte effecten op de wolven..." 

"Het leren samenleven met wilde natuur, waaronder de grote roofdieren die daarbij horen, is een heel belangrijke voorwaarde voor rewilding. Pas als we natuur, in haar schoonheid én rauwheid accepteren, kunnen we echt duurzaam de natuur een toekomst geven", zegt Lars Soerink van ARK Rewilding Nederland. "Daarom hebben we de film Wolf gesteund en zijn we enthousiast over deze voorstelling. Cees vertelt het eerlijke verhaal over wolven; de dieren worden niet mooier afgespiegeld dan ze zijn. Ze fascineren met hun bijna-menselijke aanpassingsvermogen. En ze vertellen een verhaal over het herstelvermogen van de natuur. Hij vertelt dat verhaal met humor, relativeringsvermogen én een enorme portie kennis uit het veld. Gaat dat zien!"

Van Kempen hoopt met zijn voorstelling een breed publiek te bereiken. “Of je nou acht of tachtig bent, je gaat een heleboel leren over de wolf en de natuur. Er zijn ook best veel natuurliefhebbers die twijfel hebben over de terugkeer van de wolf. Na het zien van de voorstelling zeiden mensen me dat ze positiever tegen het verhaal aan zijn gaan kijken.
Nu maar hopen dat Carolyn ook komt, ik zal haar uitnodigen.”

Meer informatie

• 'Cees en de Wolf' is tot april 2024 on tour. De eerstvolgende voorstelling is op 6 oktober in Hilvarenbeek. Bekijk hier de hele speellijst: tip voor de herfstvakantie!

Om dit object in te laden dien je marketing-cookies te accepteren.