Natuurjournaal 17 juni 2023

Hoor je ook wel eens van dat hele hoge gepiep in de berm? Waarschijnlijk zijn het spitsmuizen. Ze kunnen flink lawaai maken – onder andere tijdens de paartijd – maar zijn ontzettend schuw. Ook de allergrootste: de waterspitsmuis. Ze komen in alle nattere delen van het land voor, maar zijn wel vrij zeldzaam. Met veel geluk zie je er een het fietspad langs de sloot oversteken. Want de waterspitsmuis kan echt niet zonder water. Ze kunnen als de beste zwemmen en duiken. In hun vacht zitten namelijk luchtbellen waardoor ze niet nat worden. Bovendien hebben ze zwemvliezen tussen hun tenen en een kiel van stugge haren aan de onderkant van hun staart. Die bewegen ze ook heen en weer om te zwemmen. Al lopend over de bodem zoeken ze waterbeestjes of ze springen boven het water uit om een insect te grijpen. De waterspitsmuis is een stuk groter dan de meeste spitsmuizen – hij wordt 11 tot 15 centimeter met staart – en meestal zwart-wit gekleurd.  

Steeds meer soorten libellen veranderen van larve in libel. Ook een van de algemeenste soorten van Nederland, de bloedrode heidelibel, is nu weer te zien. Het is een echte zomerlibel die vliegt van juni tot oktober, met een piek midden in de zomer. Ze vliegen bij allerlei soorten plassen en wateren, het liefst wel met flink wat planten erbij. Net als andere heidelibellen maken ze vaak een tochtje in de omgeving; je kan ze dus ook ver van het water tegenkomen. De mannetjes zijn rood met zwarte poten en hun achterlijf loopt wat breder uit, als een soort knots.

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto’s: Rudmer Zwerver, Saxifraga; Kees Marijnissen, Saxifraga