Zeer zeldzame bleke daguil gesignaleerd

Bericht uitgegeven door De Vlinderstichting [land] op [publicatiedatum]

In een vlinderval in Nijkerk is eind mei een zeer bijzondere nachtvlinder waargenomen: de bleke daguil. Deze trekvlinder is uit Zuid-Europa in ons land terecht gekomen. Slechts eenmaal eerder, in 1958, is deze soort in Nederland gezien.

De waarneming werd gedaan door Willem Oosterhof, in een nachtvlinderval in zijn achtertuin in Nijkerk. De tuin grenst aan de ene kant aan de bossen van de Veluwe en aan de andere kant aan de polders van Flevoland. Ook in de heldere nacht van 26 op 27 mei 2012 stond de val aan. De volgende ochtend zaten er ongeveer veertig vlinders in de lichtval. Allemaal algemene soorten, op één na. Willem schrijft: “Ik realiseerde me direct dat ik deze soort nog nooit gezien had. Mijn eerste gedachte was dat het de katoendaguil (Helicoverpa armigera) was. Dit bleek bij nadere beschouwing echter al snel niet het geval te zijn. Aan het scherpe puntje in de donkere band in het zoomveld te zien was het de trekvlinder Heliothis nubigera, 'bleke daguil', een trekvlinder uit het Mediterrane gebied. Ook de verdere tekening en de tekening op de achtervleugel bevestigden dit.” Na plaatsing van de foto op het forum van Waarneming.nl werd deze determinatie al snel bevestigd door Rob de Vos van de Werkgroep Vlinderfaunistiek.

Deze bijzondere uil, een trekvlinder, is slechts een keer eerder in Nederland gezien, namelijk in 1958. In datzelfde jaar 1958 werden ook in Groot-Brittannië drie exemplaren van deze soort gevonden. Trekvlinderwaarnemingen staan vaak niet op zichzelf. Het is goed mogelijk dat er in Noordwest-Europa meer exemplaren worden gezien de komende tijd. Opletten dus! Mocht u een bleke daguil aantreffen op uw laken of in een lichtval, maakt u dan een foto en stuur de waarneming met de foto op naar Telmee of Waarneming.nl. Een bewijsfoto is erg belangrijk als documentatie bij zo’n zeldzame waarneming. Meer informatie over deze soort is te vinden op de soortpagina van de bleke daguil.

Tekst: Mathilde Groenendijk, De Vlinderstichting
Foto: Willem Oosterhof