Natuurjournaal 4 december 2021

In het late najaar zou je geen paddenstoelen meer verwachten en juist dan groeit er een familie van heel tere paddenstoelen: de wasplaten. Ze zijn er in allerlei schakeringen van de kleuren wit, geel, bruinoranje tot donkerrood. Wasplaten zijn niet allemaal even makkelijk uit elkaar te houden. Een erg opvallende en zo op het oog direct te benoemen soort is het papegaaizwammetje. Het bijzondere is dat deze naast gele ook groene tinten heeft, iets wat je niet in veel paddenstoelen ziet. Net als de meeste wasplaten is dit er één die je in een vers stadium tegemoet glimt. Ze zijn tamelijk algemeen. Je kan ze nu onder andere vinden op de dijken langs de rivieren, maar ook in de duinen en in matig bemeste weilanden op de Waddeneilanden.

Platanen zijn die bomen waarvan de schors in plakken afvalt waardoor het net lijkt alsof de stam beschadigd is. Maar zo hoort dat bij platanen. Deze vaak statige bomen hebben grote handnervige bladeren (met vijf punten) die nogal hard zijn en dus moeilijk verteren. De bladeren vallen nu massaal van de bomen en omdat ze lang blijven liggen, geeft dat de gelegenheid ze eens van dichtbij te bekijken. Als je goed kijkt zal je zien dat er aan de onderkant van veel gevallen bladeren een soort blazen zitten. Deze worden veroorzaakt door de plataanvouwmot of plataanvouwmijnmot, een kleine  nachtvlinder uit de familie van de mineermotten. Mineren (gangen graven) kunnen de larven zeker: ze zijn heel plat en eten zich door het blad heen. Als ze gaan verpoppen, spinnen ze zich in en dat lijkt op een blaas. Als de bladeren niet al met de onderkant boven liggen, draai er dan maar eens een paar om, dan zal je de blazen met daarin de larven makkelijk vinden.

Tekst en foto’s: Mike Hirschler, IVN