Herfstkleuring
Groene bladeren van loofbomen bevatten het groene chlorofyl. Deze pigmenten zorgen voor de energievoorziening van de plant. Chlorofyl kan met behulp van zonlicht organische stoffen maken (zoals suikers, zetmeel en dergelijke) uit koolstofdioxide (CO2) en water (H2O). Hierbij komt zuurstof (O2) vrij. Het chlorofyl absorbeert het gehele zichtbare spectrum van het zonlicht, behalve groen. Het groene licht wordt terug gekaatst, zodat wij de planten als groen waarnemen.
Chlorofyl wordt tijdens het groeiseizoen continu aangemaakt en weer opgebruikt. Wanneer in het najaar de intensiteit van de zon afneemt, wordt er ook minder chlorofyl aangemaakt door de boom. Voordat het blad uiteindelijk afsterft, zal de plant die stof terugtrekken uit de bladeren en in de takken opslaan. Naast chlorofyl bevat het blad ook andere pigmenten. Deze stoffen worden zichtbaar nadat het chlorofyl is verdwenen uit het blad. Anthocyaan is rood van kleur, xantofyl is geel en caroteen oranje. Deze verschillende kleurstoffen bepalen samen de kleur van de herfstbladeren. De mate van bladverkleuring verschilt per soort, maar ook de locatie en weersomstandigheden spelen hierbij een rol. Anthocyaan wordt na eerste nachtvorst vaak versterkt aangemaakt in het blad. Bomen van harder hout, zoals Eik, Beuk, Iep en Esdoorn vertonen vaak meer bladverkleuring, van bruin tot geel, oranje en rood.
In Amerika komt het fenomeen "Indian summer" voor: verschillende boomsoorten zorgen voor prachtige herfstkleuren. De warme, zonnige nazomerdagen en koele, maar niet vrieskoude nachten zorgen voor goede omstandigheden hiervoor. Vooral aan de oostkust van noord Amerika komt deze "Indian summer" voor, van Canada tot in de staat Virginia. De esdoorn, Amerikaanse eiken en Es zijn hier de meest opvallende soorten.
