Weinig plastic gevonden in vis uit Noordzee
Bericht uitgegeven op [publicatiedatum]
Vissen die in de Noordzee zwemmen hebben, anders dan vaak gedacht, amper plastic in hun maag. Wel zijn er verschillen tussen vissoorten: de maag van kabeljauw bevat iets vaker plastic dan gemiddeld, bij makreel werd niets gevonden. Dat blijkt uit onderzoek van IMARES Wageningen UR en Wageningen University. Het onderzoek wordt binnenkort gepubliceerd in het toonaangevende wetenschappelijke tijdschrift Environmental Science and Technology.
De onderzoekers onderzochten de maaginhoud van ruim 1203 vissen uit de Noordzee. 33 (2,6 procent) daarvan bleken plastic in hun maag te hebben. Er waren echter duidelijke verschillen tussen soorten. Van de onderzochte kabeljauwen had ruim dertien procent plastic in de maag, terwijl geen plastic werd gevonden in makreel en grauwe poon. Bij haring, wijting, horsmakreel en schelvis lag dit percentage tussen een en zes procent. Vis uit het zuidelijke deel van de Noordzee bevatte vaker plastic dan vis van meer noordelijk gelegen vangplaatsen.
De stukjes plastic waren allemaal kleiner dan vijf millimeter, en er waren zelden meer dan twee stukjes plastic in dezelfde vis aanwezig. Een verband tussen de conditie van de vis en de aanwezigheid van het plastic kon niet worden gelegd. IMARES-onderzoeker Edwin Foekema, die het onderzoek leidde, vindt dit niet verwonderlijk: “De stukjes zijn zo klein dat verwacht mag worden dat zij het lichaam via natuurlijke weg zullen verlaten, zonder schade te veroorzaken. Waarschijnlijk zijn deze stukjes per ongeluk met water ingeslikt en is een vis goed in staat grotere delen als niet eetbaar te herkennen. Dit is anders dan bij sommige vogels die grotere stukken plastic inslikken. Deze blijven in het maag-darm kanaal achter, en beïnvloeden de conditie van de vogels negatief. Misschien kunnen dergelijke effecten wel optreden bij hele kleine vis of vislarven. Dat willen we nog onderzoeken.”
De gevonden hoeveelheden plastic zijn lager dan wat anderen eerder in vis is vonden. De Wageningse onderzoekers sluiten niet uit dat dit berust op verschillen in meetmethode. Zelf ontdekten zij bij hun onderzoek dat de monsters tijdens verwerking snel vervuild kunnen raken door textielvezeltjes uit de omringende lucht. Zij benadrukken daarom het belang van extreem schone werkomstandigheden bij onderzoek naar micro-plastics; zij lieten deze textielvezels in hun eigen onderzoek buiten beschouwing.
Publicatie
Plastic in North Sea Fish. E.M. Foekema, C. de Gruijter, M.T. Mergia, J.A. van Franeker, A.J. Murk & A.A. Koelmans. Environmental Science and Technology.
Tekst: Persbericht Wageningen University
Foto: Hans-Petter Fjeld, Creative Commons