De waterral, wie kent hem niet?

Bericht uitgegeven door Vogelbescherming Nederland op vrijdag 22 oktober 2010

De waterral, wie kent hem niet? Vermoedelijk heel wat mensen. Je hoort hem namelijk wel, maar zien is een heel stuk lastiger. Toch zijn er juist in deze periode heel wat waterrallen in ons land.

De waterral is een vogel die zich zelden laat zien, maar met een beetje geluk wel laat horen. Heeft u tijdens een wandeling door een moerassig terrein wel eens het gegil van een mager speenvarken gehoord? Dan was dat hoogstwaarschijnlijk de waterral!

Een deel van de waterrallen is standvogel en blijft dus het hele jaar in Nederland. Maar in deze periode komen er ook veel waterrallen op trek door ons land. Ook dat trekken doet de vogel weer zonder dat wij mensen er veel van merken, namelijk ’s nachts! Maar na een frisse, heldere herfstnacht, als de mist nog nauwelijks is opgetrokken, laten ze zich goed horen. De waterrallen in de buurt reageren weer op deze roep, waardoor het bijna niet te missen valt.

Om de waterral te zien, kun je het beste een plekje bij een opening in het riet opzoeken en daar rustig wachten. De kans bestaat dat er eentje oversteekt. De meeste kans heb je echter als het heeft gevroren. Waterrallen zoeken dan plaatsen op met open water. Je kunt ze dan soms langs een bevroren rietrandje zien scharrelen. Je herkent waterrallen zowel aan hun uiterlijk als hun gedrag. De vogels zijn donker gekleurd en hebben een rode lange snavel. Vliegen doen ze zelden, ze verdwijnen liever al lopend uit het gezichtsveld.

Tekst: Marieke Dijksman, Vogelbescherming Nederland
Afbeelding: Naumann, Naturgeschichte der Vögel Mitteleuropas